تحقیق تعریف جوشکاری

تعریف جوشکاری:
 جوشکاری فرایندی است که در آن اتصالی از نوع دایم به واسطه پیوندهای پایدار بین اتمی میان دو یا چند سطح مختلف انجام می شود و زمینه آن گرم شدن موضعی یا کلی و در نتیجه آن تغيیر شکل دایم یا جزیی می باشد.
جوشکاری اصطکاکی :
اساس فرایند جوش فوق بر اصل تبدیل انرژی مکانیکی ( جنبشی ) به انرژی گرمایی استوار می باشد . در این نوع جوش، دو قسمت قطعات مورد اتصال ، به هم نزدیک شده ( با فشاراولیه ) و با ایجاد گرما توسط حرکت دورانی سریع یکی بر دیگری و مالش و اصطکاک دو قطعه ، موجب ایجاد حالت پلاستیسیته ( خمیری ) در لبه های اتصال شده و با فشار اعمال شده ی نهائی دو قطعه به هم فرو رفته و عمل اتصال انجام می گیرد  .
متدهاي جوشکاری اصطکاکی
1-  جوشکاری اصطکاکی خطی       
2- جوشکاری اصطکاکی دوراني
  3- جوشکاری اصطکاکی داخلي
                                             
 






محدودیتهای جوشکاری اصطکاکی:
1-  حتما بایستی یکی از دو قطعه کار‌‌‌ گرد باشد یا قابل بسته شدن به گیره بوده و بتوا ن  آن را به گردش در آورد .
2- حتما بایستی قطعه از جنسی باشد که در برابر فشار وگشتاور مقاوم باشد .  مزایای جوشکاری اصطکاکی :
1-عدم نیاز به فلاکس یا روانکار2 - عدم نیاز به مفتول پرکننده و گاز محافظ      3- نیازبه انرژی (الکتریکی) کمتری از سایر روشها4 - جوشکاری بدون دود وگاز بوده وفقط کمی جرقه تولید میکند
جوشکاری با لیزر:




جوشكاري وبرشكاري با استفاده ا ز اشعه ليزراز روشهاي نوين جوشكاري بوده كه در دههاي اخير مورد توجه صنعت قرار گرفته وامروزه به خاطر كفيت ،سرعت وقابليت كنترل آن به طوروسيعي درصنعت ازآن استفاده مي شود به وسيله اشعه ليزر روي فلز يك حوضچه مذاب تشكيل شده وعمليات جوشكاري انجام ميشود.