برسی خلفاى فاطمى و امپراتوری انها

دانلود ورد با موضوع برسی خلفاى فاطمى و امپراتوری انها دارای 37 صفحه و با فرمت .doc و قابل ویرایش و آماده برای ارائه ، چاپ ، تحقیق و کنفرانس می باشد.

 

تعداد صفحه : 37 صفحه
فرمت فایل: ورد .doc و قابل ویرایش
آماده برای : ارائه ، چاپ ، تحقیق و کنفرانس

 

قسمتی از متن نمونه:

خلفاى فاطمى
اندكى پس از رحلت‏حضرت محمد(ص) مسلمانان به دو فرقه مخالف تقسيم شدند. فرقه‏اى و يا اهل سنت‏خوانده شد. اين فرقه موسس سلسله اموى بود و از سال 41 - 132 ه.ق (661 - 2750) بر جهان اسلام حكم راند و دمشق را ايتخت‏خويش قرار داد. خلفاى عباسى نيز كه در سال 132 ه.ق (750 م) سلسله جديدى را تاسيس كردند و بعد از بناى بغداد آن را مقر حكومت‏خويش قرار دادند، از اهل سنت بودند. پيروان مخالف سنى را شيعه يا اهل تشيع خوانده‏اند كه معتقد به امامت‏حضرت على(ع) و فرزندان فاطمه زهرا(ع) بودند، پس از ارتحال امام ششم شيعيان يعنى حضرت امام جعفر صادق(ع) در سال 184 ه.ق (765 م) شيعيان به دو دسته عمده اثنى عشرى كه معتقد به امامت امام موسى كاظم(ع) بعد از امامت‏حضرت جعفر صادق(ع) بودند به دوازده امام اعتقاد دارند كه امام دوازدهم را حضرت مهدى صاحب الزمان مى‏دانند كه در حال حاضر نيز زنده ولى به امر خداوند از نظرها غايب و پنهان است تا هر موقع كه خداوند اراده نمايد ظاهر گردد، اما گروهى ديگر از شيعيان معتقد با امامت اسماعيل - فرزند ديگر امام صادق(ع) بودند - اينها را شيعه سبعيه يا اسماعيليه مى‏نامند، اينان معتقدند كه سلسله ائمه كه فعلا نيز ادامه دارد به اسماعيل فرزند بزرگتر امام صادق(ع) ختم مى‏شود و اين در حالى است كه شيعه اثنى عشرى معتقد است كه اسماعيل در سال 145 ه در مدينه و در زمان حيات پدر بزرگوارش وفات يافت و در بقيع مدفون شد و گروهى نيز شاهد مرگ او بودند.
اسماعيليه در خلال قرون قبل از جنگهاى صيلبى يك جنبش زيرزمينى را سازمان داد كه تقريبا خلافت عباسى را متزلزل كرد. از مهمترين حوادث اين فعاليتهاى مخفى اسماعيليه بر پا كردن انقلاب در آفريقاى شمالى بود كه طى آن قبايل بربر سر به عصيان برداشتند. در سال 289 ه.ق (902 م) يك رهبر جوان اسماعيلى بنام ابو محمد عبيد الله ملقب به المهدى بالله (متوفى به سال 332 ه.ق) از اين ناآرامى استفاده كرد و توفيق يافت به طور پنهانى و ناشناخته از مركز فرماندهى‏اش در سلميه واقع در سوريه، خود را به ناحيه تونس فعلى، جايى كه قبايل آن آماده پذيرايى از وى بودند، برساند و پس از در دست گرفتن حكومت محلى كه در دست دودمان اغالبه بود خود را خليفه راستين اسلام و رقيب خلفاى عباسى بغداد بخواند، وى عنوان افتخار آميز مهدى را به خود داد و در فاصله 170 كيلومترى جنوب تونس شهر مهديه را احداث كرد.
هنگامى كه مهدى در سال 332 ه.ق (934 م) چشم از جهان فرو بست از خود سلسله جديدى به جاى گذاشت كه تاريخ نگاران آنان را فاطميان و يا فاطمى خواندند، زيرا ايشان خود را منسوب به حضرت فاطمه(ع) دختر پيامبر(ص)، مى‏دانستند و به خاطر همين انتساب خود را جانشين راستين حضرت محمد(ص) مى‏شمردند و مدعى بودند امانت مقدس برقرارى حكومت اسلامى به آنها سپرده شده است.
...